Powiada się, że w podstawie rzetelnego wychowania leży szacunek do drugiego człowieka. W rzeczy samej wskazane jest stosować się określonych reguł z uwagi na należyte stosunki, należyte maniery stanowczo regulują zależności międzyludzkie, ułatwiają komunikację i przebieg różnych spraw. Kiedy na dodatek przyuważymy, że pochodzenie stwierdzenia savoire-vivre czerpie ze splotu francuskich sformułowań „wiedzieć” i „życie”, wtedy zdołamy wnioskować, że to odpowiednie wychowanie krótko mówiąc oznacza podtrzymywanie wyznaczonych zasad zachowania w celu ulepszenia egzystowania w społeczności. Dlatego wskazuje się, iż to antyczni Grecy, którzy nieustannie dążyli do doskonałości byli prekursorami savoire-vivre. A rozwój sztuki poprawnego prowadzenia nadszedł w czasie renesansu, który tak silnie inspirował się klasyczną cywilizacją starożytnych. Nadzwyczajną uwagę do etykiety przykładano w dyplomacji i formalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Natomiast w drugiej połowie XX wieku statut etyczny zaczął też być uwzględniany w związkach biznesowych i formalnych spotkaniach w pozostałych domenach społecznych.

Zasad savoire-vivre jest bardzo wiele, ponieważ normy te odnoszą się do każdej dziedziny naszego życia. Przyjrzyjmy się choć kilku z nich, w szczególności tym, które nawiązują do naszego postępowania przy stole i relacji zawodowych. zwracamy się do wszystkich osób w towarzystwie z respektem. Wyłączamy telefon, słuchamy wszystkich z atencją.

Kulturalne powitanie

W naszej polskiej kulturze panowie całowali na powitanie kobietę w rękę. Wspólnie z rozwojem etykiety na oficjalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego postępowania. Zawsze należy podać rękę, uścisnąć ją nieznacznie, nie potrząsając. Jeżeli osoby w towarzystwie są równorzędne pod kątem statusu zawodowego, to kobieta pierwsza wyciąga dłoń. Starsza osoba także ma inicjatywa przed młodszą. W spotkaniach biznesowych zaś nie liczy się płeć, ani wiek, lecz ranga. Pierwsza zawsze wita się osoba z najwyższym pozycją zawodową.

Zachowanie przy stole

Do stołu siadamy w miejscu wyznaczonym na ogół wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Dłonie natomiast lekko opieramy o stół. Nasza postawa powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Łyżkę z niewielką dozą jedzenia kierujemy na prosto do ust. Istotne jest, aby siedząc przy stole opanować jednocześnie sztukę miłej rozmowy i równoczesnego konsumowania posiłku. Reguła wydaje się prosta - adresujemy jakąś wzmiankę, lub kwestię do sąsiada po prawej, nabieramy małą dozę potrawy na łyżkę kładziemy do ust, spożywamy i z pustą buzią rozmawiamy z sąsiadem po lewej. Ponownie nabieramy pokarm, spożywamy i ciągniemy rozmowę. Ten wzór może wydawać się sztuczny i automatyczny, ale ma on na celu zrealizowanie dwóch kluczowych reguł - kulturalnego jedzenia ( i zjedzenia!) posiłku i jednoczesnej miłej konwersacji z towarzyszami. Warto pamiętać, że nie otwieramy ust z pełną buzią.

Przygotowaną na stole serwetkę rozkładamy na kolanach, w taki sposób, by znalazła się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego zwykle leżą najbliżej talerza, potem do ryb, a do przystawek są w następnej kolejności. Łyżka do zupy spoczywa po prawej stronie jako ostatnia. U wierzchołka talerza znajdują się sztućce deserowe. Naczynia na trunki zestawione są w następującej kolejności: nieznacznie wyżej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i na koniec na musujące trunki i likiery. Po lewej stronie talerza ustawiana jest filiżanka na kawę. Wszystkie trunki popijamy malutkimi łyczkami, kieliszki stale podtrzymujemy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.

Po zakończeniu posiłku bezwzględnie oczekujemy na znak gospodarzy, dopiero, gdy oni dadzą znak, możemy zsunąć serwetkę z kolan, zostawić ją obok talerza i nie hałasując krzesłem powstać i powiedzieć „dziękuję”.

Płeć nieraz ma istotność

Mimo Nie zważając na tego, że w stosunkach biznesowych najważniejsze jest stanowisko, które się piastuje, są sytuacje, w jakich kobieta ma supremacja. w sytuacji wspólnego biznesowego posiłku, w formalnej postaci, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej miejsce w sąsiedztwie. Przy wchodzeniu do pomieszczenia lub do windy zawsze kobieta wkracza pierwsza. w wypadku jednak, kiedy drzwi otwierają się do środka pierwszy wchodzi mężczyzna, dlatego że to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Zwykle też przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako sygnał szacunku i gotowości do wsparcia.

Reguł savoire-vivre jest niesłychanie dużo i w istocie pożądane byłoby ten temat zgłębić bardziej na swój użytek. Na ogół wiedza ogólnie przyjętych norm przyzwoli nam poprawnie zachować się w bardzo rozmaitych miejscach. Zawsze jednakże wybierając się do kraju o całkiem odrębnej kulturze trzeba zaznajomić się z normami tam panującymi.